Schouder

Met een code log ik in op de website van de Inspectie om de melding van een vrijheidsbeperking te beoordelen en te melden. 

Deze melding gaat over afspraken in het zorgplan waarin de afspraak staat dat een jonge vrouw bij agressie vastgepakt mag worden. Ik ken haar en ik heb wel eens eerder losse meldingen gedaan als ze vastgehouden moest worden.

Dat vasthouden wordt ook wel fixeren genoemd en er zijn een paar mensen voor nodig om het bij haar voor elkaar te krijgen. 

Dit zijn nu vaste afspraken die gemaakt worden. 

De jonge vrouw in kwestie kan inderdaad soms heel erg boos worden. Ze kan dan anderen slaan en met dingen die om haar heen staan gooien. Achteraf blijkt meestal dat ze boos is geworden over iets kleins en, in onze ogen, onbenulligs. 

Ze is behoorlijk groot en kan ook best intimiderend overkomen. Bij mij in de spreekkamer is ze ook wel eens boos geworden. Gelukkig kreeg ik alleen een keiharde klap met de deur te verwerken toen ze wegliep, nadat ik een opmerking had gemaakt over haar gewicht. Die keer kwam ze na vijftien minuten weer terug om sorry te zeggen en konden we het goed uitpraten. 

Bij het doornemen van de melding zie ik dat er staat dat ze inderdaad bijna altijd achteraf spijt heeft van haar boosheid en het ook erg vervelend vindt dat ze zo boos is geworden. Ik besluit de gedragsdeskundige te mailen en de melding op dit moment nog niet goed te keuren. Ik mis namelijk haar eigen inbreng. 

Een week later komt ze op mijn spreekuur nadat ik gevraagd had of ze een afspraak bij me wilde maken samen met haar begeleidster. Ik vertel haar over de melding die ik moest doen bij de Inspectie over het vasthouden van haar als ze zo boos is. Ik vraag haar wat ze zelf zou willen dat we doen als ze zo boos wordt dat ze dingen kapot maakt of anderen pijn doet. 

Ik zie haar opkijken en nadenken. Het duurt even maar dan weet ze het; “Ik wil dat iemand me stevig bij mijn schouder vastpakt en hard STOP tegen me zegt”. De begeleidster zegt direct dat dit een prima plan is en dat ze het de volgende keer zal uitproberen. Maar als dat niet helpt dat ze dan echt weer even vastgehouden moet worden. 

Een paar weken later zie ik haar en haar begeleidster weer. Ze stralen beiden en vertellen dat het gewerkt heeft! Ze bleef nog wel even boos maar het liep niet meer zo uit de hand als eerder. De afspraak over het beetpakken van de schouder staat nu in het zorgplan. 

En omdat ze daar geen verzet tegen heeft, hoef ik gelukkig nu ook geen melding te doen bij de Inspectie.