Compositie 10 in kleur
Ze woont in haar eigen appartementje. Het appartementje doet een beetje raar aan realiseer ik me nu ik dit opschrijf. Het is knus maar ook een beetje kunstmatig. Alsof het een kamer is uit een folder van de Ikea. Alleen in de avond is er begeleiding voor haar. De begeleiders koken dan samen met de andere bewoners die ook allemaal in een eigen appartementje wonen in het complex. In de ochtend doet iedereen alles zelf. De begeleiding maakt zich zorgen om haar. Ze weegt te weinig en ondanks dat ze regelmatig twee keer opschept in de avond wil ze nauwelijks aankomen. Heeft ze misschien een eetstoornis? Haar gebit is erg slecht. De laatste keer dat ze bij de tandarts was had ze meer dan tien gaatjes. Daarnaast was opgevallen dat haar zelfzorg soms wat te wensen overlaat. Dan is ze wel onder de douche geweest maar heeft ze haar haren niet met shampoo gewassen.
Als ik binnenkom zie ik al dat ze erg gespannen is. Ik ga naast haar op de bank zitten.Ik vertel haar dat ik de tekening boven de tafel zo mooi vind. Ze vertelt dat ze die zelf gemaakt heeft in het atelier waar ze werkt. Het is een tekening van een panter. Ze vertelt dat ze tekeningen zoekt op de computer, uitprint en die dan met carbonpapier overtrekt en inkleurt. Een minimaal beetje minder gespannen laat ze me wat andere tekeningen zien die in een map zitten. Stuk voor stuk tekeningen die ze heeft overgetrokken en ingekleurd. Een raar mengelmoesje van verschillende tekeningen, maar allemaal met potlood ingekleurd. Als ik haar vraag of ze wel eens zelf wat verzint om te tekenen pakt ze een tekening uit de map en vertelt dat het flatgebouwen zijn en dat ze die zelf met liniaal heeft getekend. Ik zie een soort staafdiagram dat afloopt van de ene kant van het papier naar de andere kant. De lucht is egaal groen en de staven zijn elk een andere kleur. Ik had er geen flat in gezien als ze het er niet bij had gezegd. Als ze de map weg legt vallen er wat kleine papiertjes uit. Het zijn strookjes papier met ontelbare kleine streepjes van steeds een ander kleurpotlood. Het doet me denken aan een schilderij van Mondriaan maar dan in kleur. Het zijn de oefenpapiertjes waarop ze de kleuren test voordat ze gaat inkleuren verteld ze. Eigenlijk zijn dat de mooiste tekeningen denk ik bij mezelf.
Als we het over haar gewicht hebben zegt ze dat ze dat niet zo erg vindt. Ze heeft er geen last van. In de ochtend en middag heeft ze gewoon geen trek. Ze is wel vaak erg gespannen. Ook in de ochtend. Het lukt haar dan niet om rustig te gaan zitten om wat te eten. Vaak vergeet ze dan ook tanden te poetsen. Soms is ze zo gespannen dat ze zelfs misselijk wordt. Dat was ook vandaag zo, omdat ik bij haar op bezoek zou komen. Nu we met elkaar praten gaat het al wat beter vertelt ze.
We spreken af dat ze in de ochtend een stappenplan krijgt om uit te voeren. Punt voor punt alles wat ze in de ochtend moet doen. Die kan ze stap voor stap volgen, net als bij het natekenen. Ondanks dat ze zelfstandig overkomt denk ik dat het alleen wonen best ingewikkeld is voor haar. Daarnaast gaan we haar helpen met oefeningen en een beetje medicatie om wat minder gespannen te zijn. Ik ben benieuwd hoe het met haar gaat als ik haar weer zie een volgende keer….